در گفت وگو با شاپ عنوان شد
راهکارهایی برای مدیریت اقتصادی بهتر مرغداران
به گزارش شاپ، عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، بهینه سازی سن کشتار مرغ را یکی از مهم ترین اقدامات برای بهبود مدیریت اقتصادی واحدهای تولیدی طیور دانست.
به گزارش شاپ به نقل از ایسنا، مرغ بعنوان یکی از اصلی ترین منابع پروتئین در سبد غذایی خانوار ایرانی، از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. این محصول به علت قیمت مناسب تر نسبت به دیگر انواع گوشت، به صورت گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد. اما گاها نوسانات قیمت مرغ و چالش های تولید و توزیع آن، همواره دغدغه مصرف کنندگان و تولیدکنندگان بوده است.
افزایش قیمت نهاده هایی مانند ذرت و سویا، که بخش عمده ای از جیره غذایی مرغ را می سازند، به صورت مستقیم بر قیمت تمام شده مرغ تأثیر می گذارد. دولت با تأمین نهاده های دامی به قیمت مناسب، تلاش می کند تا هزینه های تولید مرغ را کم کند و البته که کاهش سن کشتار مرغ، گامی بزرگ به سمت صرفه جویی در صنعت مرغداری است که همچون مزایای این کاهش سن کشتار صرفه جویی در مصرف دان است که با کاهش سن کشتار، میزان مصرف دان در هر قطعه مرغ به صورت قابل توجهی کاسته می شود که این امر به معنای صرفه جویی قابل توجه در هزینه های تولید است. این اقدام همینطور افزایش بهره وری، کاهش هزینه های نگهداری و کاهش ضایعات را به همراه دارد.
سید عبداله حسینی- عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات علوم دامی کشور- در گفتگو با ایسنا، ضمن اشاره به این که صنعت مرغداری کشور هم اکنون از ثبات نسبی برخوردار است، اظهار نمود: مرغداران می توانند با مدیریت بهتر سن کشتار، در بهبود اقتصاد واحد تولیدی خود، گامهای موثری بردارند.
وی اضافه کرد: حالا متوسط سن کشتار در ایران ۴۸ روز است، در حالیکه این میزان برای کشور پیشرفته ای مانند هلند، به ۴۱ روز کاسته شده است. ضمن این که تلفات طیور در هلند ۳.۵ درصد و در ایران حدود ۹ درصد برآورد می شود.
حسینی اظهار داشت: مواردی مانند عملکرد رشد، نرخ مرگ و میر، کیفیت گوشت، عوامل محیطی و ملاحظات اقتصادی، همچون عواملی به شمار می روند که به صورت مستقیم بر سن کشتار تاثیرگذارند. به عبارتی تمام این عوامل دست به دست هم داده و سن کشتار را تعیین می کنند، ازاین رو برای کاهش این فاکتور، ضروری است مرغداران در مدیریت این عوامل، دقت کافی داشته باشند.
وی افزایش تعداد دفعات جوجه ریزی در سال را یکی از مزایای مدیریتی کاهش سن کشتار دانست و بیان نمود: با کاهش سن پرورش از ۴۹ روز به ۴۲ روز و حتی ۳۵ روز، تعداد دفعات جوجه ریزی از ۵.۲ بار به ترتیب به ۵.۸ و ۶.۵ بار در سال افزایش خواهد یافت. افزایش تعداد دفعات جوجه ریزی در سال، مزایای زیادی را در بر دارد که از آن جمله میتوان به حداکثر شدن استفاده از سرمایه گذاری های ثابت انجام شده، کاهش درصد هزینه های استهلاک ساختمان ها به کل هزینه ها، کوتاه شدن دوره بازگشت سرمایه، کاهش نسبت هزینه های ثابت به کل هزینه ها در سال و کاهش ریسک سرمایه گذاری اشاره نمود.
حسینی افزود: هر چه دوره پرورش جوجه کاهش پیدا کند احتمال درگیر شدن گله به انواع بیماری ها بخصوص بیماری هایی مانند گامبورو که در جوجه های مسن تر اتفاق می افتد و سندرم مرگ ناگهانی، صدمه و بیماری های متابولیک کاسته می شود.
این عضو هیئت علمی، افزود: با افزایش سن، وزن جوجه بیشتر می شود، چون که جوجه در سنین بالا به مقدار خوراک بیشتری نیاز دارد و این موضوع، بهبود ضریب تبدیل غذایی را با مانعی جدی روبرو می کند.
حسینی در پایان، خاطرنشان کرد: طبق مطالعات انجام شده توسط محققان موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، کاهش سن پرورش تنها به ۴۲ روز در هر دوره، سبب صرفه جویی به میزان ۶۰۰ هزار تن خوراک مصرفی می شود که معادل حداقل ۱۱ هزار میلیارد تومان در سال است.
منبع: shaap.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب